Dinsdag 22 September 2020 – Van Prüm naar Üttfeld.

Het is al iets na 8:00 uur wanneer ik mijn bed verlaat. Ik zie een strakblauwe lucht maar omdat ik in een dal sta zal het nog even duren voordat de zon over de rand komt. Met 12 graden in de camper even nog geen naturistische levenstijl nu. Brr.
Ik zet koffie en maak een smoothie. En ga mijn verslag van de vorige dag maken. Dan loop ik nog even Prüm in om wat foto’s te maken en even wat geld uit de muur te halen. Ik zie dat het tankstation LPG verkoopt. Daar kan ik straks wel even langsrijden.
Ik heb gisteravond een leuke camperplek ontdekt bij een oud station met de spoorlijn erlangs als fietspad. Een half uurtje verderop. Daar ga ik naar toe. Voor ik weg rij doe ik 8 Euro in een envelop en dan in een brievenbus om de camperplek te betalen.
Eerst even LPG tanken. Dat lukt niet direct, dus naar binnen toe voor hulp. Het blijkt dat iemand op de noodstop heeft gedrukt en dat moet eerst gereset worden. Dan gaat het probleemloos. 19 Liter gebruikt sinds begin Augustus.
Ik rij door naar Üttfeld. Inderdaad een leuke camperplek midden in de natuur. Er staat nog 1 camper meer. Ernaast is een oud station van de voormalige lijn Pronsveld-Neuerburg. Ik neem nog een kop koffie en doe dan wat drinken in de fietstas en mijn fietsbroek aan. Het is nog steeds heerlijk weer. Het fietspad op de spoorbaan is wel wat meer stijgend en dalend dan ik tot nu toe gewend ben. Toch is het prima te doen en heerlijk om te fietsen. Men heeft wel heel wat moeten doen om hier een spoorbaan aan te leggen! Ravijnen door heuvels gegraven en spoordammen in diepe dalen gelegd. Maar ja, het mocht wat kosten. De spoorlijn had een militair doel, snel troepen en materieel naar de grens met België verplaatsen. Het openbaar vervoer voor de bevolking was mooi meegenomen. 
Er zijn hier hele mooie spoorbruggen bewaard gebleven. Waar de spoorlijn over de weg gaat of de weg over de spoorlijn. In Arzfeld is zelfs het station met een stuk spoorlijn bewaard gebleven. Er staan zelfs nog een aantal treincabines op. Omdat de aansluitende rails weg zijn zullen ze er ook nooit meer weg komen. Het lijkt erop dat het station een clubhuis of cafe is en dat er mensen in de treincabines wonen. Zo te zien een soort hippie park. Leuk!
Ik fiets verder en kom bij een stuwmeer. Een prachtige plek om even te zitten en wat te drinken.
Via een andere route fiets ik terug naar Arzfeld. Pff, dat is geen spoorlijn geweest. In Arzfeld pik ik dan toch maar snel weer de spoorlijn op om terug naar het station van Üttfeld te fietsen.
Het is nog heerlijk weer. Totdat de zon achter de bosrand verdwijnt zit ik buiten. Ik wandel nog even naar het station om daar wat foto’s van te maken. Daar is het een rommeltje.
Ik maak mezelf wat te eten en kijk naar de weersvoorspellingen. Hoe lang zou het nog droog blijven?
In ieder geval was dit weer een heerlijke dag! Ik ben wel weer goed aan mijn trekken gekomen hier.