Dinsdag 8 September 2020 – Golbach.

8 september 2020 - Golbach, Duitsland

Vanmorgen heb ik zelfs tot 8:30 in bed gelegen. Het was nog zo lekker warm en boven het dekbed is het koud. Wanneer ik naar voren loop zie ik op de thermometer dat het ook maar 7 graden is binnen!
Vandaag is mijn zus Wilma jarig. Ik begin met een appje te sturen om haar te feliciteren.
Dan maak ik koffie en een smoothie met gezonde kruiden erin. Tijdens mijn ontbijt appt Wilma terug en we hebben een gesprek via Whatsapp.
Ik schrijf mijn verslag en zet de foto’s erbij. Het lukt me niet om mijn GPS met mijn Macbook te verbinden om de kaarten van mijn wandelingen toe te voegen. Wat ik ook probeer, ik krijg geen verbinding.
Rond het middaguur trek ik er weer op uit voor een wandeling. Ik heb op de kaart gezien dat er in de omgeving resten van een Romeins waterleiding zijn en die wil ik wel graag zien. Het zijn de resten van de waterleiding naar Keulen.
Het eerste deel van de wandeling is redelijk vlak. Hier zijn in het verleden een aantal ertsmijnen en ijzerfabrieken geweest en langs de route staan bordjes met uitleg. Daar kan ik erg van genieten.
In het dorp Kall steek ik de spoorlijn over en moet daarna een poosje stevig klimmen. Zodra ik boven ben wordt het pad weer vlak. Ik zit een poos op een bankje en laat de zon fijn op mijn lichaam schijnen. Boven me staat een bordje met de tekst dat God de tijd gemaakt heeft maar niet de haast. Zo durf ik even rustig blijven zitten.
Volgens mijn kaart zou hier de Romeinse waterleiding moeten zijn. Maar de kaart geeft geen exacte positie. Het kan boven of onder de tekst zijn. Er staat geen duidelijke stip. Er is gelukkig maar één pad zodat ik niet hoef te kiezen. En een eind verder zie ik een afdakje met de resten van de waterleiding eronder en een bordje met uitleg. Het is niet bepaald indrukwekkend.
In het dorpje Sötenich zoek ik naar een cache. Verstopt onder een locomotief die voor het afvoeren van het ijzererts werd gebruikt. Hoe ik ook zoek, ik kan ‘m niet vinden.
Vanuit dit dorp moet ik de berg over om terug bij de camper te komen. En dat is een pittige klim! Gelukkig is de berg niet zo heel hoog en gaat het daarna weer omlaag wat dan wel heel fijn is om te lopen.
Ik zet mijn stoel weer in de schaduw en zit nog een paar uurtjes buiten.
Wanneer ik weer naar binnen ga doe ik nog een poging om mijn GPS te koppelen. En nu werkt het in één keer. En ik weet niet wat ik nu anders doe.
Ik bak 2 grote hamburgers als basis voor mijn avondeten. Wat salade en fruit erbij is het een gezonde maaltijd. Nog even afwassen en ik ben klaar voor vandaag. Tijd om mijn camperblad te lezen.
 

Foto’s