Donderdag 10 September 2020 – Pronsfeld.

10 september 2020 - Pronsfeld, Duitsland

Ook deze morgen heb ik weer mijn vaste ochtendritueel. Rond 8:00 uur opstaan, koffiezetten, reisverslag maken en als ontbijt een smoothie erbij.
Rond 11:00 uur stap ik op de fiets. Nog met een lange broek en een fleecevest aan. Het is nog bewolkt. Een half uurtje later is het al volop zon en kunnen de warme kleren uit.
De tocht van vandaag gaat in zuidelijke richting over de voormalige spoorlijn naar Waxweiler. Het is prettig fietsen door bossen en dalen over een pad waar de hoogteverschillen ‘uitgestreken’ zijn.
Onderweg zie ik een oud spoorwegviaduct. Ik heb niet gelezen dat hier nog een spoorlijn was. Ik kan wel onder het viaduct komen maar niet erop. Er loopt geen weg of pad naar boven en het is steil en dichtbegroeid met stekelbosjes. Later maar opzoeken op Internet.
In Waxweiler is het oude station nog bewaard gebleven. Daar maak ik natuurlijk foto’s van. Iets verderop is men bezig van de oude locloods appartementen te maken. Dat vind ik gaaf!
Na het station raak ik de spoorbaan kwijt en wordt het klimmen om in het centrum te komen. Ik lees later dat hier het eind van de spoorlijn was.
Waxweiler is een rustig dorpje. Ik zit een poos op een bankje in het centrum aan het riviertje de Prüm. Het tankstation laat zien dat diesel er 1,009 Euro en benzine 1,209 Euro per liter kost. Waarschijnlijk om te kunnen concurreren met het nabijgelegen Luxemburg.
Na deze pauze fiets ik terug naar Pronsfeld waar ik nog wat foto’s maak van de treinen en materialen bij het voormalig rangeerterrein. Mooi dat dit zo bewaard blijft.
Het is een warme dag. Ik zet de stoel in het zonnetje en geniet van een ijskoude Radler van witbier en bramen. Een echt zomerdrankje!
’s-Avonds komt een oudere man alle campers langs om het stageld van 7 Euro per dag op te halen. Ik wil (voorlopig) tot zaterdag blijven dus moet ik 21 Euro afrekenen. Ik krijg er een keurig betaalbewijs voor terug.

Foto’s