Maandag 27 Juli 2020 – Werlte

Vijf over acht word ik wakker. Ik maak koffie en schenk een glas smoothie in. Mijn vaste ochtendritueel. Ook het maken van mijn reisverslag maakt daar deel van uit.
Het is frisjes in de camper. Maar het koken van het water geeft al genoeg warmte om de temperatuur op te doen lopen. Buiten is het 16 graden.
Nadat ik met het reisverslag klaar ben is het buiten al 20 graden geworden. Het ziet er niet uit dat het gaat regenen dus tijd voor een fietstochtje.
Mijn doel is het hunebed “Hohen Steine” ten noorden van Werlte. Het staat niet op mijn kaart aangegeven maar is goed aangegeven. Ik vind zo’n plek altijd indrukwekkend. Te weten dat meer dan 5000 jaar geleden hier al mensen op een georganiseerde manier leefden. Het is een heel groot hunebed. Volgens mijn beschrijving de grootste van Noord-Duitsland. Ik maak er een filmpje van die je hier kan zien.
Ja, bijzonder dat men in Duitsland altijd in staat is ergens de grootste, diepste, oudste of langste van te hebben. Zoals bijvoorbeeld de hoogste kerk die geen dakpannen heeft. Ja, een kwestie van je doorsnede goed kiezen.
Ik zie een bordje met de tekst “Buche” die een pad het bos in wijst. Zou dat ‘Beuk’ betekenen? En ja, 500 meter staat een hele grote en oude beuk. Geen bordje maar het is vast de oudste beuk in Duitsland die niet in een loofbos staat. Zojuist lees ik de legende die bij deze beuk hoort.
Via een mooie route kom ik terug in Werlte. Ik maak nog wat foto’s in het dorp. Ik heb gelezen dat er een bijbeltuin is. Een mooi aangelegde tuin met bomen, planten en kruiden. Mooi om te zien en om een serie foto’s van te maken. Die zijn hier te zien.
Tenslotte rij ik terug naar de camperplek bij de molen. Ik heb in de App gezien dat hier een cache verstopt is. Bij de beschrijving zie ik dat ik bij de ‘Göpel‘ moet zoeken. Google Translate verteld mij dat dit een tredmolen is in het Nederlands. Dan is de cache snel gevonden. Nummer 401 op mijn lijstje.
Terug bij de camper ga ik mijn foto’s en filmpje op mijn reisblog zetten. Ik lees nog wat op Internet over het dorp en lees dat er een museum spoorweg is en het station en een locomotiefloods nog steeds aanwezig is. Ja, daar wil ik natuurlijk ook nog even naar toe en wat foto’s maken.
Ik fiets daarna ook nog even naar de Lidl om boodschappen te doen. Ik heb geluk en zie er een bankschroef te koop staan. Die staat al heel lang op mijn lijstje. Maar door het hoge gewicht is het geen ding om online te bestellen. En nu staat er nog net één op mij te wachten bij de Lidl. En dat voor nog net geen 20 Euro.
Blij fiets ik terug naar de camper met de ruim 5 Kg wegende bankschroef achter op mijn bagagedrager.