Vrijdag 11 September 2020 – Pronsfeld

Het was een heldere nacht. Vanuit mijn bed zag ik sterren. Wanneer ik uit bed ga geeft de thermometer 11 graden aan. Maar gelukkig komt de zon al snel achter de bomen weg en loopt de temperatuur al snel op.
Op mijn gemak zet ik koffie, maak mezelf een smoothie en type het reisverslag in.
Tegen 11:00 uur fiets ik weg van de camperplek. Nog ingepakt in warme kleren maar na een half uurtje kunnen de kleren uit. Ook vandaag gaat het weer over een oude spoorwegroute. Nu richting St. Vith in België. Op deze wijze is het prima fietsen door de Eifel. Ik kom langs een riviertje waar bevers een dam gemaakt hebben. Een bord geeft uitleg over die dieren. Een eindje verder heeft men een bankje gemaakt op een boom die door de bevers afgeknaagd is. Leuk!
Nabij Bleialf fiets ik door een 400 meter lange spoortunnel. Zie film. Daarin is het erg fris. En ik merk hoe warm het weer in de zon is. Ik krijg een SMS met de tekst ‘Welkom in België. Nou zo ver ben ik nog niet en ga ik vandaag ook niet.
In Bleialf fiets ik naar het centrum van het dorpje en zit een poos op een bankje naast de kerk. Ik geniet er van een blikje Radler met grapefruit. Die is lekker koel gebleven in mijn fietstas tussen de kleren. Leuk om zo het leven op het dorpsplein te zien gebeuren. Moeders die kinderen van school halen. Bussen die schoolkinderen halen en brengen. 
Ik fiets weer terug naar Pronsfeld. Daar fiets ik nog even richting Waxweiler om de baan van de vierde spoorlijn te zoeken. Ik vind die vertakking inderdaad maar kan de baan niet volgen omdat een brug over een riviertje verdwenen is.
Terug bij de camper gaan de stoel en tafel weer naar buiten om nog volop van de zon te genieten. De camperplek is ondertussen zo vol dat er geen enkele camper meer tussen kan. Iets te vol voor mij. Het zijn veel Belgen die hier voor het weekend naartoe komen. Ik had toch al bedacht dat ik morgen verder wil. Dat lijkt me nu helemaal een prima idee.