Zaterdag 13 april 2024 - Lienen, wandeling over de Hermannsweg.

We worden vanmorgen wakker gemaakt door de zonnestralen die door het dakvenster tot ons komen. Nog even samen genieten en dan uit bed. De vaste stappen van ons ochtendritueel.
Vandaag gaan we een stuk van de Hermannsweg in westelijke richting wandelen. Vanaf de camperplek begint het eerst matig te stijgen. Een kilometertje verder gaat het dan ineens stijl omhoog tot we op de top van de bergkam komen. We komen bij een uitzichtpunt aan de rand van een hele grote kalksteengroeve. We denken dat we er reeën onderin zien lopen maar een dame die ondertussen naast ons is komen staan vertelt dat het een kudde wilde schapen is. Een viertal schapen is ooit ontsnapt en wordt gedoogd in het wild. Wel zorgt men ervoor dat de kudde niet te groot wordt en hier overlast door zou ontstaan.
Op deze dag in het weekend zijn er meer wandelaars dan door de week. Regelmatig houden we een pauze om te snacken en te drinken. De tocht gaat langs vele grote kalksteen groeves. Een groot deel van de bergrug wordt hier afgegraven. Gelukkig wordt alles weer opgevuld met de puinresten van de kalkwinning en wordt alles weer mooi aangeplant.
Na een tiental kilometers dalen we weer van de bergrug af en komen in Lengerich. Bij de bakker genieten we van een belegd broodje. Bij de naastgelegen Nettomarkt kopen we een paar flesjes melk met vruchten.
We lopen langs de museumspoorweg door het dal terug naar de camperplek in Lienen. Het laatste stuk moeten we nog wel even een heuvel over. Dat is best pittig voor de laatste kilometers. Terug bij de camper hebben we ruim 19 Km afgelegd en dat voelen we best in onze voeten en benen. Ja, de Heuveltjeslaan thuis in Aadorp loopt toch makkelijker.