Dinsdag 13 juli 2021 – Verder naar Hennezel.

Vanmorgen, al na het al licht is geworden, hoor ik de eerste regendruppels op de camper vallen. Wanneer ik mijn telefoon openklap zie ik dat het 7:35 is. Even later ga ik uit bed.
Zowel buiten als binnen is het 18 graden. De regen valt met bakken uit de lucht.
Ik zie dat er nog een derde camper bijgekomen is vannacht. Daarmee staan we dus met ons drieën op een camperplaats voor 6 campers. Best ruim!
Ook vandaag volg ik mijn vaste patroon. Koffiezetten, verslag maken en ondertussen een paar koppen koffie.
Het ziet er niet naar uit dat het voorlopig op zal houden met regenen. Ook de voorspellingen wijzen niet in die richting. Daarom besluit ik mijn reisplannen voor vandaag helemaal om te gooien. Mijn plan was om naar Rodemack te gaan in het noorden van Frankrijk. Dat is zo’n 25 Km verderop. Daar zal ik nu echter hetzelfde weer krijgen dan ik hier nu heb. En wachten in de camper tot het beter weer wordt vind ik jammer van de tijd. Ik besluit daarom om dan maar een flink stuk naar het zuiden door te rijden. En wel naar Hennezel, het dorp waar ik 2 weken geleden was voor het Eigentijds Festival.
Ik zet alles in de camper weer in de reisstand en vertrek. In Perl ga ik nog even naar de Lidl om wat boodschappen te doen. Geen bier, want dan moet ik de lege blikjes bewaren tot ik terug in Duitsland ben vanwege het statiegeld. De routeplanner leidt me naar de overkant van de Moezel. Daarmee ben ik dan in Luxemburg. Na enige kilometers rij ik Frankrijk binnen. Dan steek ik de Moezel nogmaals over en verlaat het Moezeldal.
Bij Thionville kom ik op de drukke snelweg naar het zuiden. De regen komt nog steeds met bakken uit de lucht. Ik blijf achter een vrachtwagen plakken en met zijn snelheid blijf ik rustig op de rechterbaan. Dat rijdt lekker ontspannen.
Nadat ik Metz ben gepasseerd wordt de regen minder. Na Nancy kunnen de ruitenwissers zelfs helemaal uit. Op een parkeerplaats neem ik even pauze een schenk mezelf een kop koffie in. Ik zoek op waar een Lidl-vestiging op mijn route is. Dat blijkt in Charmes te zijn. Dat adres zet ik als tussenstop in mijn routeplanner. Probleemloos rij ik daar dus naar toe en koop bier, stokbrood en ham.
Vanaf Charmes leidt de routeplanner mij door kleine dorpjes en tussen glooiende heuvels door richting Hennezel. Het grootste gedeelte via een andere route dan mijn vaste jaarlijkse route naar het Eigentijds Festival. Dat vind ik wel heel leuk. Ik passeer de regengrens Noorzee/Middellandse zee. De regen die aan de ene kant van die grens valt stoomt naar de Noordzee en aan de andere kant naar de Middellandse zee. Omdat het ondertussen niet meer regent kan ik dat helaas niet laten zien.
In het kleine dorpje Hennezel rij ik naar de camperplek. Ieder jaar na het festival kom ik daar even om mijn afvaltank leeg te laten lopen. Er zijn maar 2 plekken en ik test welke het meest horizontaal is. Mijn keuze valt op de ruime plek naast de picknicktafel. Het is ondertussen 3:00 uur.
De zon is ondertussen doorgebroken. Het bevestigt voor mij dat ik de juiste keuze heb gemaakt door verder richting zuiden te rijden.
Er komen een stel vogeltjes op het hek tegenover de camper zitten. Iets groter dan een mus met een rode streep op de staart. Afhankelijk van hoe de zon op hun vacht valt is de kleur tussen donkergrijs en zwart. Google vertelt me dat dit de ‘Zwarte Roodstaart’ is.
Ik schenk mezelf een glas Frans trappistenbier in en smeer een stokbroodje. Een goed begin om in een Franse sfeer te komen.