Maandag 12 juli 2021 – Fietstocht naar St. Vith en doorreis Pronsfeld-Perl.

Iets na zevenen stap ik uit mijn bed. Ik zet koffie en maak mijn reisverslag. Buiten en binnen is het 18 graden. Het is nevelig, niet bewolkt en de zon begint er al door te komen. Binnen een half uur is de temperatuur binnen al tot 22 graden opgelopen.
Vandaag wil ik via het fietspad over de voormalige spoorlijn van Pronsfeld naar St. Vith in België fietsen. Ik was hier in september 2020 ook en toen ben ik tot de tunnel van Bleialf gekomen. Nu met mijn elektrische fiets wil ik de hele route fietsen.
Ik vertrek rond 10:00 uur. Een lange legging aan en een fleecetrui aan want in de schaduw is het nog wel frisjes. 
Ik fiets stevig door en binnen een half uur ben ik al in de tunnel van Bleialf, het verste punt vorig jaar. In de tunnel is het koud, brr, gewoon een lange koude kelder. Na de tunnel komt de zon tevoorschijn en kan mijn legging uit.
Langs het fietspad staat heel veel Sint-Janskruid. De knopjes van de gele bloemen scheiden een rode vloeistof uit wanneer je er in knijpt.
Het tracé daalt langzaam maar zeker wanneer ik de Belgisch-Duitse grens nader. Regelmatig staan er informatieborden langs de route op plekken waar vroeger een station of iets anders was. 
In St. Vith stopt het fietspad bij het oude station. Hier is nu een museum in gevestigd. Zie folder: (hier)
St. Vith is wel een leuk stadje maar op maandagmiddag is hier nog weinig te doen. Ik bezoek een park waarin een oude toren staat. Het informatiebord geeft aan dat dit nog één van de weinige gebouwen is van voor de 2e wereldoorlog. St. Vith heeft toen zwaar te lijden gehad van de gevechten rond deze stad.
Wanneer ik aan de terugweg begin begint het zachtjes te regenen. Ik trek mijn poncho, uit Laos, aan die me daar prima tegen beschermt. Na de Belgisch-Duitse grens is het langzaam klimmen tot de tunnel van Bleialf. Ik fiets een tijdje op samen met 2 Nederlandse vrouwen die hier ook een fietstocht maken. Ze hebben hun regenkleding vergeten een raken doornat.
Wanneer ik terug ben bij de camper is het inmiddels droog geworden. De 2 vrouwen fietsen voorbij en zwaaien.
Ik zie dat er vandaag nog veel meer regen wordt verwacht. Dit lijkt me een prima moment om verder te rijden. Ik besluit naar Perl te gaan. Op het drielandenpunt Duitsland, Frankrijk en Luxemburg. Aan de Moezel, tegenover Schengen. Dat is zo’n anderhalf uur rijden voorspeld mijn routeplanner.
Ik kom een paar Km door Luxemburg en daar ga ik natuurlijk even tanken. 1,21 Euro voor een liter diesel. Voor ik naar de camperplek in Perl rij bezoek ik nog even de Aldi. 
Op de camperplek in Perl ben ik de enige bezoeker. Later zal er nog een tweede bijkomen. Het is lekker weer en ik loop nog even naar het dorpsgedeelte bij de Moezel. Een kilometertje tussen de wijngaarden door het dal in. Daar is een stalletje waar men draaikippen verkoopt. Dat is natuurlijk een prima maaltijd voor mij!
Dan loop ik terug naar de camper. Het blijft de hele avond droog en warm. Ik kijk terug op een heerlijke dag!