Dinsdag 17 augustus 2021 – Van Saintes-de-Maries-de-la-Mer naar Istres.

Het is iets na achten wanneer ik wakker word. Er waait nog steeds een stevig briesje waardoor het in de camper nog lekker fris is. Ook omdat alle ramen en de deur open staan. Ik zet koffie en maak mijn reisverslag.
Ik pak mijn spulletjes in zet alles vast. Ik zie dat ik gisteren Italiaanse buren en Belgische achterburen heb gekregen. Ik sta echt in de buitenlandse hoek nu!
Mijn idee was om vandaag richting St.-Tropez te rijden maar door de bosbranden daar kies ik een ander doel.
Ik rij naar de loosplek en laat mijn afvalwater in de put lopen en tap schoon drinkwater. Ook ledig en reinig ik de toiletcassette. Dan verlaat ik deze camperplek waarbij ik bij de uitgang nog even mijn parkeerkaartjes moet laten zien. Tussen 8:00 en 20:00 uur is de kassa bij de ingang bemand door 1 persoon. Tussen 8 en 10 loopt een 2e persoon alle campers langs om de kaartjes te controleren en eventuele laatkomers een kaartje te verkopen. Dat is een heel efficiënt systeem!
Ik rij nog een keer over de boulevard van Saintes-de-Maries-de-la-Mer. Het lukt me om de D85b te vinden zodat ik via deze kleinere weg dichter langs zee kan blijven rijden. Een stukje over de N570 en dan de D37 op. Om ‘Etang de Vaccares’. Vervolgens de D36c om heel dicht bij het water te kunnen komen. Een heel smal en nauwelijks onderhouden weggetje. Ik zie een hele groep Flamingo’s. Regelmatig stop ik om foto’s te maken. De Camargue op zijn mooist!
Bij Salin-du-Giraud zie ik prachtig roze gekleurde zoutvelden. Ik stop en loop er even naar toe om foto’s te maken. Ik kan me zo een voorstelling van de naam ‘Rode Zee’ maken.
Bij Salin-du-Giraud hebben we vroeger toen we nog geen kinderen hadden met de hond op het strand geslapen. Met een Mini met aanhanger. Misschien 1978 of zo? 3 dagen op het strand, dan een nacht op de camping in Salin-du-Giraud om te douchen en te wassen en dan weer naar het strand voor een aantal dagen. Tot de vloed ons verdreef.
Ik rij nog even door het dorpje maar kan me er niets meer van herinneren. Dan rij ik naar de veerpont die me de Grand Rhône over brengt.
Via een gigantisch haven en industrieterrein van vele tientallen kilometers rij ik naar Istres. Onderweg tank ik nog even LPG. Ik heb sinds het Eigentijds Festival 20 liter LPG gebruikt voor koken, de koelkast en de boiler. 
De camperplek in Istres is snel gevonden. Een plekje in de hoek fijn in de schaduw. Met uitzicht over het meer van l’Olivier. Nadat ik iets gegeten en gedronken heb ga ik een wandeling maken. Naast de camperplek is namelijk het ‘Oppidium du Castellan’, een oud Romeins steunpunt. Ondertussen blijkt daar een kudde dinosaurussen te leven.
Hierna loop ik naar de oude binnenstad. Gebouwd op een heuvel met op de top een indrukwekkende kerk. De Église Notre-Dame de Beauvoir. Helemaal tussen de huizen gebouwd zodat ik moet zoeken welk steegje mij naar de ingang brengt. Het is geweldig om door de eeuwenoude straatjes te lopen en te zien hoe de huisjes zo tegen elkaar geplakt zijn. De meeste straatjes zijn te smal of te stijl voor auto’s. Wel zie ik nog een prachtig oud volkswagenbusje. Wat een lief campertje. Een neefje van Jantje!
Na wat uurtjes gewandeld te hebben loop ik terug naar de camper om de foto’s uit te zoeken en sommigen aan het reisverslag toe te voegen.
’s-Avonds loop ik nog even het stadje in om Dönur-Kebab te halen. Veel vers eten voor weinig geld. Wanneer ik terug kom staan er 5 campers op de camperplek. 
Omdat het nog steeds stevig waait blijf ik binnen zitten en kijk naar de golven van het meer. Ook hier is het fijn!