Dinsdag 20 juli 2021 – Fons-sur-Lussan.

Wanneer ik rond acht uur uit bed kom en de deur van de camper open komt Frank er al aan fietsen. Hij heeft zijn spullen al ingepakt en al ontbeten op de picknicktafel bij het sportveldje naast de camperplek.
We staan nog een poosje te praten. Hij nodigt mij bij hem thuis uit en ik doe uiteraard hetzelfde. Ik beloof hem om mijn emailadres te sturen. We nemen afscheid en ik zwaai hem nog even na. Een bijzondere man. Ik vind het geweldig dat ik hem heb mogen ontmoeten.
Het ziet er naar uit dat we ook vandaag weer een hete dag zullen krijgen. Het bevalt me hier uitstekend en daarom blijf ik hier. De twee campers die er verder stonden zijn vertrokken en ik heb de hele plek voor mij alleen. 
Ik zoek uit wat de leuke paarse bloemen zijn die naast mijn stoel staan. Het blijkt kaasjeskruid te zijn. In mijn kruidengidsen die altijd meegaan zoek ik de geneeskrachtige werking er van uit.
Aan de andere kant van mijn stoel groeit munt. Ik zet er een grote kan thee van. Ik neem de tijd om nog een filmt te monteren van de trektocht van afgelopen zondag. En ik plak de wandelkaart die nu wat te veel scheuren heeft gekregen. Met documententape zie je daar niets meer van. 
’s-Middags test ik mijn Lidl Bluetooth boxjes. Ze geven een prima geluid. En omdat ik hier alleen sta stoor ik niemand. De barbecue staat nog buiten en ik bak eieren en ham. 
’s-Avonds komen er nog 2 campers bij staan. Waarschijnlijk vrienden omdat ze samen gaan eten en praten. Vooral praten hoort daarbij. Fransen doen ’s-morgens waarschijnlijk eerst de mond open en dan pas de ogen.
Zo heb ik er een heel ontspannen dagje van gemaakt. Leven als God in Frankrijk.