Donderdag 5 augustus 2021 – Senija.

Zodra ik de kerkklok van Senija acht uur hoor slaan ga ik uit mijn bed. Ik zet koffie en ga in de schaduw zitten. Daniëlle is al naar haar werk toe en Martin is ook al wakker. Eros, de grote hond van Daniëlle scharrelt om ons heen.
Nadat we de koffie ophebben trekken we onze wandelschoenen aan voor een pittige wandeling. We nemen de route naar het ijzeren kruis zoals ik gisteren ook heb gelopen. Alleen was dat voor mij het eindpunt en is het voor vandaag een tussenstop. Ik laat Martin zie waar ik gisteren de cache heb gevonden. 
Vanaf het kruis gaat het pad bijna steil naar beneden. Ik denk dat de route in tegenovergestelde richting een heel stuk zwaarder is! Dan volgen we een smal paadje over de rots kam. Het paadje wordt nog smaller en klimt tussen rotsen en doornige struiken omhoog. Totdat we bij het doel voor vandaag komen; een diepe grot in de berg. Buiten de grot ligt een cache verborgen. Die hebben we snel gevonden. Ik vul het logboek in. Wanneer we de grot in gaan zitten daar 2 meisjes te praten en met hun telefoon te spelen. Wij zijn dus niet de enigen vandaag die zo ver van de bewoonde wereld zijn.
Nadat ik weer een beetje afgekoeld en bijgekomen zijn zetten we de terugweg in. Via een andere route lopen we terug naar Senija. De route gaat over een asfaltweggetje wat zo steil omlaaggaat dat zelfs omlaag lopen een uitdaging is. En juist daar komt ons een wielrenner tegen die in gestaag tempo omhoog fietst. Wow, knap hoor!
Via een smal voetpad, het enige pad vandaag die niet in mijn GPS staat, bereiken we de weg waar Daniëlle en Martin wonen. Ik ben blij dat ik een poosje kan zitten. En blij dat ik deze wandeling met mijn zoon heb mogen doen!
Martin moet ’s-middags werken. Ik lees wat en spring af en toe even het zwembad in om af te koelen.
Aan het eind van de middag komt Daniëlle terug. Ze is na haar werk uit geweest met een vriendin een heeft al gegeten. Ik loop daarom Senija even in om een hapje te eten. Bij restaurant ‘Nou’ bestel een glas bier en tapas. Ik hou er wel van. Snelle, afwisselende en kleine gerechtjes. Dat past ook prima bij dit warme klimaat.
Ik bestel nog een glas bier en een chupito. Dat laatste is deze keer een drankje wat smaakt als ouzo. Heel verraderlijk.
Wanneer ik weer terugloop naar huis zijn andere terrassen nog gezellig gevuld. Kinderen spelen op straat en een moeder met een baby tegen haar aan neemt plaats op het terras. Ja, een groot deel van het leven speelt hier ’s-avonds af. Overdag zie je bijna niemand buiten.
Het Spaanse leven bevalt me uitstekend. Als ik zie hoe het weer in Nederland is dan is het nog geen uitdaging om terug te gaan.