Maandag 30 augustus 2021 – Méjannes le Clap.

Vandaag geen kerkklokken meer om klokslag 8:00 uur op te kunnen staan! Toch ben ik al voor acht uur uit bed. Ik zie een stralend blauwe lucht. Binnen en buiten is het nog maar 16 graden. Ik zet koffie en type mijn reisverslag. 
Naast de camperplek is een crèche. De eerste kinderen worden daar al binnengebracht. Naast me vertrekt de eerste camper. Ik zie mensen met een boodschappentas richting supermarkt lopen. Zo’n 200 meter verderop. De wereld wordt langzaam wakker. Leuk om te zien.
Ik bereid me voor om te gaan wandelen. Een grote fles water in de rugzak. Wandelschoenen aan en een luchtig broekje aan, want het is ondertussen al 21 graden buiten. Ik controleer de batterijen in de GPS en zet deze op nul zodat ik weer een nieuwe route op kan nemen. Voor vandaag heb ik een route bedacht die oostwaarts gaat. Naar een gebied waar ik nog niet eerder heb gewandeld. Nadat ik de kaart goed opgevouwen heb en in de hoes gestopt heb vertrek ik richting zon. Al na een paar honderd meter, nog binnen de bebouwde kom, zie ik een torentje/stoel waarvan ik gisteren gehoord heb dat ze voor het jagen zijn bedoeld. Nou, ik vind het wel een vreemde plek. Nog in het dorp aan de toegangsweg naar het dorp. Ik maak een paar foto’s en loop verder. Even later loop ik een ouder stel voorbij. De vrouw van het stel is continue met haar telefoon in gesprek. Ook een manier om van de natuur te genieten!
Ik kom bij een drinkplaats voor schapen en/of geiten. Een oude pomp kan een drietal drinkgoten met water vullen. Zo te zien in de bron ernaast staat het grondwater op deze 300 meter hoge plek nog steeds hoog genoeg om te kunnen functioneren. Voor de herders is een klein huisje aanwezig. Ik volg een route op de kaart die ik met behulp van de bordjes gemakkelijk kan volgen. Ik zie een bron/poel waar nog water in staat. Aan de sporen zie ik dat hier veel wilde zwijnen zitten.
Op een gegeven moment krijg ik het gevoel dat de bordjes mij absoluut niet een bepaald pad in willen laten gaan. Dat maakt mij nieuwsgierig en ik loop dat pad in. Na een paar honderd meter kom ik bij een stuk bos wat helemaal afgezet is met een hoog hek. Het gebied is honderden meters lang en breed. Op regelmatige afstand zie ik voerbakken staan. Er zitten vallen in het hek waardoor kleinere dieren wel naar binnen kunnen maar er niet meer uit. Ook is het hek zo gemaakt dat dieren niet van buiten naar binnen kunnen klimmen. Een stroomdraad net boven de grond moet verhinderen dat dieren onder het hek door kunnen graven van buiten naar binnen. De grootte van de vallen die iedere honderd meter in het hek zitten zijn alleen groot genoeg voor konijnen, vossen en jonge wilde zwijnen. En aan de uitwerpselen die ik heb gezien zitten hier geen konijnen. Een vreemde zaak.
Verderop zie ik weer de oude muurtjes. Op deze plekken niet gebruikt om terrassen te maken maar als afscheidingen langs wegen en tussen percelen. Even later kom ik langs een prachtige oude boerderij. Mijn kaart en een bordje geven aan dat het Mas de la Civadière is. Wow, wat een droomplek. Zie video.
Ik volg de bordjes naar La Tables des Turcs. Eerst een smal dal in en daarna via een smal stenig pad omhoog. Het blijkt een plek te zijn waar een rivier heel lang geleden tussen de rotsen door gespoeld heeft. Het doet mij denken aan de Cascades de Sautadet verderop in de Cèze maar dan zonder water. Een plaats waar het oergeweld van de rivier ooit de rotsen heeft doorboord en diepe spelonken achtergelaten heeft. Zie Video.
Dan loop ik naar Plaine de Camellié waar op de kaart een sterretje staat met ‘Eglise’. Helaas kan ik niets bijzonders vinden daar. Alhoewel ik vandaag geen grote hoogteverschillen heb gehad begin ik de wandeling toch behoorlijk te voelen en volg de bordjes terug naar het dorp. Net waar het dorp weer begint staat een bijzonder stenen huisje. Leuk om wat foto’s te maken hier.
Terug bij de camper zie ik dat ik ruim 16 Km heb gelopen. Nadat ik wat gedronken heb ga ik lekker in mijn luie stoel in de zon liggen. Een verkoelend briesje houdt de temperatuur in balans. Wanneer ik op wil staan merk ik dat ik de kilometers wel in mijn lichaam heb zitten.
Als avondeten eet ik garnalen van de gril. Doordat ik een verpakking van de Lidl heb zie ik de vertaling van garnalen in het Frans. Weer een woord erbij geleerd.
’s-Avonds zie ik de zon weer achter het dorpje verdwijnen. Het was alweer een heerlijke dag!