Woensdag 1 september 2021 – Van Méjannes-le-Clap via Lussan naar Fons-sur-Lussan.

Al voor acht uur ben ik wakker en ga uit bed. Ik maak koffie en mijn reisverslag. Hier in Méjannes-le-Clap mag ik maximaal 72 uur op de camperplek staan en die zitten er vandaag alweer op. Daarom ga ik alles weer inpakken en vastzetten. Ik leeg en reinig de toiletcassette en breng mijn afval naar de container. Dan rij ik naar de loosplek. Een vriendelijke Fransman helpt me bij het achteruit rijden. Ik laat mijn afvalwater weglopen en doe de schoonwatertank weer vol. Ik heb ongeveer 75 liter gebruikt in een week sinds ik bij de Abdij vertrok. Dus met mijn 100 liter tank kan ik zeker een week overleven. Inclusief een aantal malen snel douchen.
Op mijn wandelkaart heb ik de vermelding ‘Ruïne’ gezien iets ten zuiden van Méjannes-le-Clap. Ik ben daar nog niet geweest en wil die nog wel zien voor ik vertrek. Daarom rij ik naar een nabijgelegen parkeerplaats en wandel ervan daaruit naar toe. Ik heb de ruïne snel gevonden. Maar er is weinig meer te zien dan door klimop overgroeide muren. En ik zie de houten balken van het skelet van het dak. Bovendien staan er hekken omheen waardoor ik er niet dichtbij kan komen. Teleurgesteld loop ik terug naar de camper.
Vandaag wil ik Lussan bezoeken. Een oud stadje boven op een hoge heuvel. Bij de Touris Info in Méjannes-le-Clap heb ik daar een mooie folder over opgehaald. Het is maar een kwartiertje rijden dus even later sta ik al op de parkeerplaats onder het kasteel. Ik ben hier ooit eerder geweest. Ik loop de trappen en de steile toegangsweg op om op het plein voor het kasteel uit te komen. Overal hangen A4-tjes dat het verplicht is om hier in de stad een mond-neus masker te dragen. Merci vou de coucou denk ik bij mezelf. Ik zie dat de meeste andere toeristen dat ook niet doen. Even later snap ik de waarschuwingen. Op het plein midden in het stadje staan lange rijen tafels. Het lijkt erop dat er een groot feest is geweest waar heel veel bezoekers zijn geweest. 
Ik wandel door de smalle straatjes. Alhoewel het nog geen sluitingstijd is is toch alles gesloten. De vele boetiekjes zijn dicht evenals de vele restaurantjes en terrasjes. Het toeristenseizoen is hier duidelijk voorbij. Ik bezoek de kerk en maak nog wat foto’s. Dan loop ik terug naar de camper.
Mijn einddoel voor vandaag is de camperplek in Fons-sur-Lussan. Ik ben daar op de heenreis ook een aantal dagen geweest en heb daar Frank ontmoet. Vanaf Lussan is dat ook maar een kwartiertje rijden. Voor vandaag dus geen grote afstanden. Ik ben maar 12 Km verwijderd van Méjannes-le-Clap.
Helaas is ‘mijn’ plek in de hoek bezet door een Fransman. Ik zie dat zijn krik niet goed onder zijn camper staat en vertel hem dat. Hij blijkt ook Vlaams te spreken. Hij komt uit het noorden van Frankrijk waar men vroeger ook Vlaams sprak. Zie link.
Weer helemaal in de natuur met uitzicht op een mooi dorpje en ieder half uur het geluid van 2 torenklokken. Dat hou ik weel een paar dagen uit!
’s-Avonds gaat de barbecue weer aan. Ik blijf nog een hele poos buiten onder mijn luifel zitten. Ik krijg nog wat mailtjes. Regina is op weg naar huis. Voor haar zit de vakantie eer al bijna op. Ik blijf nog even genieten.