Zaterdag 28 Augustus 2021 – Banne.

Afgelopen nacht was het lekker fris. Met de vensters en het dakluik open heb ik zelfs weer onder mijn dekbed kunnen slapen. Nadat de klok half acht heeft geslagen ga ik uit bed. Ik zet koffie en lees mijn mail. Terwijl ik van mijn koffie en het uitzicht geniet maak ik mijn reisverslag.
Het is weer prachtig wandelweer dus ook vandaag ga ik weer in en van de natuur genieten. Er waait een fris briesje een dat maakt dat je zelfs goed in de zon kan lopen. Zodra ik het dorp uit ben ga ik een nieuw aangelegd pad het bos in. Tamelijk stijl omhoog. Het pad staat nog niet in mijn gps-systeem. Gelukkig kom ik na een paar Km weer op een pad uit wat er wel in staat. Al direct buiten het dorp beginnen de muurtjes en plateaus weer. Ik heb ondertussen gelezen dat hier vroeger ook ontzettend veel tamme kastanjes werden geteeld. Tot een ziekte een groot deel van de bomen vernietigde. Toen waren er nog geen vaccinaties.
Ik geniet van de paadjes over de terrassen met de trapjes van terras naar terras. Tot drie grote honden op mij afkomen. Ik heb mijn woudlopers handboek wel bij me maar kan dat niet zo snel uit mijn rugzak halen om een oplossing te zoeken. Gelukkig blijken ze niet kwaadaardig. Ze zijn net als mij geschrokken en daardoor blaffen ze. Door het geblaf komt de eigenaar achter zijn honden aan die ondertussen kwispelend om mij heen staan. Hij biedt zijn excuses aan. Ik denk dat ik op particulier terrein ben en dat hij de honden los mag laten lopen. 
Ik ga verder over klein paadjes. Met leuke bordjes waar di paadjes naar toe gaan. Dit is leuk aangelegd. Ik kom zelfs een bankje tegen. Midden in de natuur. Je hoort alleen de vogels en de wind. Heel in de verte is een dorpje te zien.
Wanneer ik het gebied verlaat dan zie ik dat het inderdaad particulier terrein is en dat ik het niet had mogen betreden. Ik heb er wel genoten!
Via oude wegen loop ik terug in de richting van het dorp. Ik zie prachtige oude boerderijen en landhuizen. Wat moet het heerlijk zijn om zo midden in de natuur te wonen!
Terug op de camperplek zie ik dat ik weer een mail heb van Regina. Zij is nu in Lourdes geweest en aan de Atlantische Oceaan. 
Aan het begin van de avond krijgt het jonge Duitse stel naast mee ruzie. Halsoverkop pakken ze hun micro-camper in en vertrekken. Later zie ik dat ze hun solar-powerpack vergeten zijn. Ik leg hem bij mijn camper en leg en Duits briefje op de vindplaats met mijn telefoonnummer en de tekst dat ik ‘m gevonden heb.
Ik wil morgen weer verder trekken. ‘s-Avonds gebruik ik om te kijken waar en Lidl is en waar een camperplek is met water zodat ik zou kunnen wassen. Ik pak de eerste dingen in en drink nog een biertje.