Donderdag 15 april 2021 – Fietstocht naar o.a. Achelse Kluis.

8:00 uur uit bed, 5 graden binnen en buiten en een bewolkte hemel. Zo word ik deze morgen wakker. Tijd voor koffie en ontbijt.
Tijdens het typen van mijn reisverslag loopt zowel de temperatuur binnen als buiten op. De eerste wat sneller dan de tweede.
Ik doe mijn camera en een paar flesjes drinken in de fietstas. Tijd om nog een stuk van deze afwisselende omgeving te verkennen!
Ik heb een lijstje gemaakt met fietsknooppunt nummers die ik wil volgen. Dat voorkomt dat ik steeds moet stoppen, mijn bril opzetten en moet zoeken naar de route. In Eersel kom ik erachter dat ik vergeten ben de Garmin GPS aan te zetten om de gereden route op te nemen. Dus doe ik dat alsnog.
Eersel is één van de acht zaligheden. De andere zijn Duizel, Hulsel, Knegsel, Netersel, Reusel, Steensel en Wintelre. Alhoewel er meningsverschillen zijn wat de achtste is.
Ik kom door dorpjes met namen die mij onbekend zijn. Stokkelen, Walik, Riethoven, Achterste brug, Voorste brug, Schaft en Borkel. Echt een onbekend deel van Nederland voor mij.
Ik wil vandaag ook naar het klooster ‘De Achelse Kluis’, in Achel in België. Het klooster ligt gedeeltelijk op Belgisch en Nederlands grondgebied. Wanneer ik de klooster laan door fiets passeer ik de grens. Deze is op het wegdek aangegeven.
Hier staan ook reconstructies van de ‘dodendraad’. Tijdens de eerste wereldoorlog hadden de Duitsers een hek gemaakt tussen België en Nederland met hoogspanning erop. Iets wat nauwelijks in de geschiedenisboeken terug te vinden is.
De reden dat ik naar dit klooster wil is de brouwerij en de brouwerij winkel van dit klooster. Naast het door henzelf gebrouwen ‘Trapist Achel’ verkopen ze honderden soorten kloosterbieren van heel Europa. Indrukwekkend om de vele tafels met bierflessen te zien. Zo stel ik mij de hemel ook voor, maar dan zonder kassa.
Ik koop een verpakking met bruin en blond Achels bier. Ik fiets nog een rondje om het zeer grote kloostercomplex, verlaat België, en vervolg dan mijn fietstocht.
Het fietsen in deze omgeving is erg prettig. Vooral erg afwisselend. Nauwelijks lange rechte wegen en grote kale gebieden. Maar juist een leuke combinatie van knusse boerderijtjes, bossen, vennen en heidevelden.
In Schaft bezoek ik het plaatselijk cafetaria en koop mezelf een patat speciaal. Eten wat de pot schaft in Schaft. Net als wat ik in Twente zie is ook dit cafetaria overgenomen door Vietnamezen. Doordat ze de zaak met hun familie runnen zijn ze beter in staat slechte dagen te overbruggen dan Nederlandse ondernemers met vaak ingehuurd personeel.
In Bergeijk bezoek ik Kruitvat. Even mijn voorraad shampoo, doucheschuim en wegwerpwashandjes aanvullen. Bij de kassa zie ik bakken met corona zelftesten liggen.
Hierna moet ik nog een kilometer of acht fietsen om weer terug bij de camper te komen. Bij terugkomst zie ik 61,8 Km op de teller staan. Dat was een aardig rondje!
Ik trakteer mezelf op een glas wijn en een zoute haring. Daarna neem ik een uitgebreide douche in het toiletgebouw.
Bij “Video’s” is een ruwe impressie te zien van mijn fietstocht. Ik moet hier nog een beetje in knippen.