Maandag 14 juni 2021 – Van Losser naar Uelsen.

Ook deze morgen begint weer met mijn vaste ritueel. Rond 8:00 uur uit bed, koffiezetten en mijn reisverslag van de vorige dag inkloppen.
Ik zie Marcello buiten lopen en begin een gesprek met hem. Wel leuk om iemand met gelijkgestemde interesses te ontmoeten. Hij heeft problemen met zijn woonaccu en komt even later tot de conclusie dat zijn laadregelaar van het zonnepaneel stuk is. 
Dan nemen we afscheid van elkaar. Hij vertrekt naar zijn moeder in Wierden en ik wil vandaag ook naar een andere plek toe. De 72 uur die ik hier in Losser mag staan zijn ondertussen ruim voorbij.
Ik wil eens weer in Uelsen kijken. Precies een week geleden heb ik daar boodschappen gedaan en ook even op de camperplek gekeken. Toen waren de plekken om en om afgesloten. Nu zijn alle plekken weer beschikbaar. En er staat ook geen verbod voor buitenlanders zoals ik bij de camperplek in Bad Bentheim zag. Er staat alleen een bordje dat je 2 meter afstand moet houden. Er staan maar 2 campers, waarvan 1 Nederlander, zodat ik keus genoeg heb. Het is toegestaan om zonder coronatest en aanmelding maximaal 24 uur in Duitsland te blijven. Dus als ik iedere dag even naar Vasse fiets dan mag ik weer 24 uur blijven. Ja toch? Hier een video van mijn rit.
Ook vandaag ga ik weer een fietstocht maken. Door het heuvelachtige landschap naar de grens en dan door het Springendal naar Ootmarsum. Hier bij de Lidl even Radler inkopen. Op een bankje bij de kerk eet ik mijn broodje. Met een slaatje en een gingershot van de Lidl. De poaskearls kijken toe.
Dan fiets ik nog een rondje door het prachtige stadje. Wat is het hier druk! Ik ga snel verder en fiets binnendoor naar Nordhorn. Jammer genoeg heeft de Euroshop daar geen lijmklemmen. Wel word ik erop gewezen dat ik met het verkeerde type mondkapje in de winkel loop. Dat mag absoluut niet! Entschuldigung, das habe ich nicht gewüst….
Op een bankje aan de Vecht drink ik een blikje Radler. Bootjes varen voorbij. Je kan hier een heel mooi rondje door het centrum varen.
Hierna blijf ik het fietspad langs de Vecht volgen tot het klooster Frenswegen. Vanaf hier gaat de route door de bossen naar Lage. Daar steek ik de Dinkel over. Vanaf Lage is het nog geen half uurtje fietsen om terug te zijn bij de camper.
Mijn tafeltje en stoeltje zet ik in de schaduw. Het is me echt te warm nu om in de zon te zitten. Wat een verschil met een paar weken geleden! En zo breng ik de rest van de dag door.