Dinsdag 21 februari 2023 - Van Benilloba naar El Palomar.

Om negen uur gaan we uit bed. Het begint zachtjes te regenen. Terwijl we van onze eerste mok met koffie genieten komt Bart ons het gastenboek van ‘Bon Aire’ brengen. Met het verzoek om daar onze ervaringen van ons verblijf aan toe te voegen. Dat willen we natuurlijk graag doen. Deze camperplek is nog maar vier weken open en ik lees alleen maar positieve recensies. Isabelle en Bart doen hun best om hun gasten in de watten te leggen en dat wordt door iedereen gewaardeerd.
Nadat we onze 2e kop koffie, verse ananas en smoothie hebben gehad brengen we de camper weer in reismodus. We lopen naar Isabelle en Bart om af te rekenen en afscheid te nemen.
Met pijn in het hart verlaten we deze mooi plek. Maar ja, we willen meer van Spanje beleven dus willen we toch verder. En we kunnen altijd terugkomen natuurlijk.
We rijden terug naar de hoofdweg CV-709 en rijden dan door de bergen naar Alcoi. Het is ondertussen gestopt met regenen. Ik rij zonder navigatiesysteem en volg de bordjes om in het centrum van de stad te komen. Dat lukt uitstekend maar ik moet wel keren omdat we ons in een doodlopend gebied vastrijden. Bij een aantal afvalcontainers ontdoen we ons van ons afval. We rijden door smalle straatjes om het centrum heen. Dan volgen we de bordjes ‘Cocentaina’. Op die manier hopen we langs een winkelcentrum en supermarkt te komen. En dat lukt. We vinden een hele grote Carrefour waar we onze boodschappen doen. Een winkel waar alles tussen boodschappen en elektronica te vinden is. Het lukt ons zelf om schoonmaakazijn te kopen. Iets wat tot nu toe nog niet gelukt is in Spanje. Ook kunnen we onze natte wegwerp washandjes weer aanvullen.
We willen nog even de rest van het winkelcentrum bekijken maar dat heeft helaas de Corona niet overleefd. Alleen een soort Gamma en de China Market hebben het overleefd. Wanneer we terug naar de camper lopen breekt de zon door. 
We stellen het navigatiesysteem in op El Palomar en laten ons leiden. Na 20 minuten bereiken we het dorpje. Voor we naar de camperplek gaan proberen we eerst nog wat geld te pinnen in het dorpje. Hoewel het groter is dan Senija vinden we geen ATM. Dus rijden we maar door naar de gemeente camping van El Palomar. Een vriendelijke Spanjaard die wat Engels spreekt heet ons welkom. We lopen mee naar zijn kantoor en betalen voor 2 nachten. We krijgen een oude autosleutel/afstandsbediening waarmee we de poort kunnen openen. De plekken zijn ruim hier en we kunnen gratis douchen en van 2 wasmachines gebruik maken. Eén van de redenen waarom we deze camping hebben gekozen.
Het is fantastisch weer. Ik zet de tafel en stoelen buiten en ga in de zon zitten om mijn reisverslag te maken. Mary haalt het bed af en samen stoppen we het beddengoed in de wasmachine. Een uurtje later hangt alles in de zon en wind te drogen. Mary gaat zich uitleven in de camper. Alles gaat open en wordt gepoetst en gestoft. De stofzuiger moet hard werken totdat zijn accu leeg is. Aan het eind van de middag ziet de camper er van binnen als nieuw uit! Op het bed zit nieuw beddengoed wat ik nog nooit gebruikt had. We gaan uitgebreid douchen.
Wanneer de zon aan kracht verliest gaan we naar binnen. Rond half acht lopen we naar het dorp om een restaurant te vinden. We hebben geleerd dat Google hier niet zo zinvol voor is. De openingstijden kloppen niet of de restaurants zijn opgedoekt. We vinden een hamburgerbar. We bestellen ieders een hamburger met frietjes. Het broodje is net te koud en daardoor komt de smaak niet goed tot haar recht. 
We lopen terug naar onze camper en zitten nog even samen voordat we gaan slapen. Weer een dag samen genoten.