Donderdag 2 februari 2023 – Senija: Wandeling naar Lliber.

De zon schijnt alweer volop wanneer we rond negen uur uit bed komen. We nemen alle tijd om rustig van onze koffie en smoothie te genieten terwijl ik het reisverslag maak.
Aan het begin van de middag gaat Martin naar zijn werk toe en gaan wij wandelen. Het is zo’n fijn weer dat we zelfs geen jas meenemen! Via smalle paadjes klimmen we de berg op en komen op een punt waar we een paar dagen geleden ook al waren. Vanaf hier gaat het langzaam naar beneden toe. Regelmatig staan er markeringen. Meestal op punten waar je toch niet af kan slaan. Juist op een punt waar we kunnen kiezen uit drie richtingen zijn de aanwijzingen onduidelijk. We lopen een eindje in de verkeerde richting maar keren terug omdat we geen routemarkeringen meer tegenkomen. Dan kiezen we de juiste van de overgebleven twee want we zien weer een markering. De weg is nog steeds dalend en we lopen langs prachtige huizen. Soms zien we een Nederlandse naam op een poort of huis staan. Bij een paar picknicktafels houden we onze eerste pauze. Iets drinken en iets eten terwijl de zon in ons gezicht schijnt. Hoe gelukkig kan je zijn?
We lopen verder en komen in Lliber. Een klein oud dorpje met smalle straatjes en steegjes. Met straatstenen die eeuwenoud lijken. In het centrum, onder de kerk, is een terrasje wat gezellig vol zit. Er zijn nog een paar tafeltjes vrij en we nemen plaats aan een tafeltje in de zon en bestellen een kop koffie. Naast lokale bezoekers zitten hier veel oudere Engelse echtparen. Het lijkt op een wekelijks treffen van de Engelsen uit deze omgeving. Ook komen er regelmatig wielrenners even aanwippen om wat te drinken en naar het toilet te gaan. De ober heeft het goed onder controle hier. Bestelling worden snel opgenomen en bezorgd, de tafeltjes snel weer opgeruimd en schoongehouden. De sfeer is gemoedelijk, geen schreeuwende mensen. Het is fijn hier een we drinken een biertje. Het is heerlijk warm hier uit de wind en in de zon en zitten in ons T-shirt. Zo lekker dat we nog een biertje nemen. We prijzen ons rijk dat we hier op de eerste donderdagmiddag van februari in ons T-shirt met een biertje op een gezellig terrasje mogen zitten. Maar echt rijk hoef je daar niet voor te zijn blijkt als ik wat later om de rekening vraag. 10,40 Euro voor 2 grote koppen koffie en 4 fatsoenlijke glazen bier! Ik probeer het huis tee vindeen waar Daniëlle en Martin hebben gewoond.
We lopen door een vlak dal tussen wijngaarden in de richting Senija. Aan het eind van het dal klimmen we langzaam omhoog en kruisen de CV-745. We volgen de wandelmarkeringen en komen weer bij de oprit van het huis van Daniëlle en Martin. We willen proberen om iets te eten en te drinken in Senija maar dat lukt weer niet. In één van de drie restaurants kunnen we wel naar binnen maar krijgen van de aanwezigen te horen dat ze gesloten zijn. De andere twee zitten dicht. Dus lopen we maar terug naar de camper en trekken een blik gehaktballetjes met rijst en tomaten open.
Vandaag hebben we ruim 13 Km gelopen. Ik merk dat mijn wandelconditie iedere dag beter wordt. Het buiten zijn en bewegen doet mij goed.
Vanavond lukt het ons om niet te laat naar bed te gaan. Het was weer een heerlijke dag!