Zondag 23 januari 2022 – Nijverdal.

23 januari 2022 - Nijverdal, Nederland

Het is al negen uur geweest wanneer we wakker worden. Wat is dat fijn om dan niet alleen te zijn! We blijven nog een poosje in bed. Dan ga ik koffiezetten terwijl Mary nog een kwartiertje onder ons dekbed blijft liggen.
Dan gaan we genieten van ons eerste gezamenlijke ontbijt in ons mobiele huisje. Ik bak broodjes en schenk koffie in. Gezellig alle tijd nemen om te eten en te praten.
Rond 11:30 vertrekken we voor een wandeling. Langs het oude zwembad en door het Doktersbos naar Hellendoorn. We lopen een rondje over het kerkhof waar mijn ouders zijn begraven. Dan lopen we de ‘Hellendoornse berg’ op naar hotel ‘De Uitkijk’. Bij de zandafgraving achter het hotel is het erg druk. Honden hoeven in dit gebied niet aan de lijn. Met tientallen tegelijk rennen ze de zandkuil in en uit genietend van hun vrijheid. Kinderen rennen naar boven en beneden. We zitten een poosje op een bankje, drinken een pakje chocomelk en eten een bakje met kaasdippers leeg en genieten van de drukte van de mensen en honden om ons heen.
Dan lopen we weer verder. Na 500 meter lijkt het al of we de enige bezoekers van dit mooie natuurgebied zijn. We lopen in de richting van de spoorlijn van Almelo naar Zwolle. Bij de Klinkenbergweg bereiken we het uiteinde van ‘Het Ravijn’. Langs de rand van deze kunstmatige diepte lopen we naar Nijverdal. Door de stille ‘Grote Straat’ lopen we oostwaarts door het dorp. Bij de Aldi kopen we broodjes, wijn en bruin bier. Daarna nog een kwartiertje wandelen en we zijn weer terug bij de camper. Wanneer we daar terug zijn is het inmiddels half vier. We hebben 4 uur gewandeld en gepraat en zijn blij dat we nu lekker kunnen gaan zitten. Ik schrijf het reisverhaal van de vorige dag.
We willen elkaar helemaal leren kennen. Terwijl Michael Jackson tussen Afrikaanse liedje uit de speaker klinkt genieten wij van een hapje en een drankje en vertellen elkaar wat onze geschiedenis is.
Ons avondeten is pompoensoep met linzen. We wassen af en praten weer verder. Naast ons verleden mijmeren we ook over onze toekomst. Ik moet Mary beloven dat ik minstens 100 word. Ik ga ervoor!
We genieten van de muziek en van elkaar en nemen nog een slaapmutsje voor we weer samen onder ons warme dekbed kruipen. Wat een fantastische dag!