Donderdag 15 september 2022 – Fons-sur-Lussan: Wandeling naar de Serre de Fons.

We zijn rond acht uur wakker maar blijven nog even nagenieten van onze nachtrust. Het is hier heerlijk rustig en we hebben diep geslapen. We beginnen de dag met koffie en ik schrijf het reisverhaal. Dan lopen we naar de kruidenier om een baquette te kopen. En we beginnen aan deel twee van ons ontbijt.
Ondanks dat er vandaag regen wordt verwacht is het fantastisch weer. Een blauwe lucht met wat witte wolkjes en een temperatuur van 28 graden. We willen wat meer van de omgeving zien. De wegen hier zijn te steil om fijn te kunnen fietsen dus gaan we vandaag wandelen. We willen naar de top van de Serre de Fons wandelen. Omdat ik heel gedetailleerde van deze omgeving heb kan ik een mooie route uitstippelen.
Eerst lopen we vanaf de camperplaats naar het centrum van het dorp. Vanaf hier beginnen de wandelroutes naar verschillende bestemmingen. Eerst lopen we door boomgaarden met olijven, dan langs hellingen met druiven. We zijn in het gebied van de Cotes-du-Rhône. 
Omdat we een combinatie van verschillende routes willen volgen moeten we van de wandelpaden afwijken. We maken de doorsteek naar de volgende route via de D187. Tijdens de paar Km dat we over deze weg lopen zien we echter geen enkele auto. Dat zegt genoeg over hoe rustig het hier is. Daarom zijn we even later verbaasd dat we op een vrij smal wandelweggetje verderop een vrachtwagen tegenkomen. Het blijken mensen uit de buurt te zijn die brandhout uit het bos halen.
Halverwege de klim omhoog houden we een korte pauze om wat te eten een te drinken. Vervolgens klimmen we verder omhoog waarbij de weg steeds smaller een steiler wordt. Op de top houden we een langere stop. Het zweet loopt van ons lichaam en we laten onze kleren in de zon drogen. Het is ook wel heel slim om op het heetst van de dag omhoog te gaan in de brandende zon. Gelukkig hebben we genoeg water en snacks meegenomen. 
Vanaf de top terug naar het dorp beneden is het een stuk gemakkelijker lopen. Wel moeten we goed uitkijken waar we onze voeten neerzetten omdat de wilde zwijnen het pad op veel plekken behoorlijk omgeploegd hebben. Wanneer we weer in de buurt van het dorp komen we weer langs akkers met olijfbomen en druiven. Langs de weg zien we ook veel wilde venkel groeien. Mary ontdekt zelf ‘Dodo’ langs de weg. Een plant die in haar geboortedorp als groente wordt gegeten.
Terug bij de camper blijkt het dat we wel een hele strakke planning hebben gemaakt! We zijn nog geen minuut binnen en het begint te regenen. Een kort buitje gelukkig. We trakteren onszelf op een Bruine-Extra uit Achel. Mary gaat daarna een dutje doen en ik ga aan de picknicktafel even verderop zitten lezen.
Voor ons avondeten bak ik Shoarma. We snijden er een komkommer bij en vullen het aan met de laatste stukjes stokbrood.
Na het eten drinken we nog wat en gaan weer op tijd bed. We hebben weer een fijne dag beleefd!