Zondag 18 juni 2023 – Bangkok.

De wekker loopt weer precies om 8:00 uur af. We hebben geen haast en blijven nog een poosje in bed. Als we op straat kijken zien we dat het nog rustig is op Rambuttry Road. Mary maakt koffie voor ons terwijl ik het reisverhaal schrijf. We gaan douchen en kleden ons aan. Nadat we het hotel verlaten hebben gaan we op zoek naar een reisbureau. We hebben namelijk vanaf morgenmiddag een hotel geboekt op het eiland Koh Kut. En ik heb gelezen dat er in dit seizoen niet zo frequent boten varen. En bovendien is het al een lange reis naar het vertrekpunt van de boten.
Een paar honderd meter verderop is een reisbureau. Er zit een dame achter een tafeltje en zij ziet er wel enthousiast uit. Ze verwelkomt ons, vraagt wat we willen en gaat aan het bellen. Na een paar vergeefse belletjes kan ze ons een reis aanbieden. Met een grote bus, vertrek om 4:30 ‘s-morgens en 1200 Bath per persoon. Dat is ongeveer 35 Euro p.p. Niet goedkoop voor Thailand. We accepteren het aanbod, betalen en krijgen een handgeschreven bonnetje. We controleren nog even of het duidelijk is bij welk hotel we opgepikt worden want er zijn twee hotels met dezelfde naam. Ook dat is duidelijk.
Na dit officiële gedeelte van ons dagprogramma beginnen we aan het recreatieve deel. We wandelen naar het ‘Royal Palace’. Het is zondag en er staan drommen mensen te wachten. Niets voor ons. We lopen om het complex heen richting rivier. Onze vriend Michiel heeft ons een tip gegeven. ‘Wat Arun’. ‘Wat’ betekent tempel en daar hebben ze er hier heel wat van. We komen in een wijk met honderden eettentjes. Bij een kraampje bestellen we een paar spiesjes met kip. Heerlijk gemarineerd en direct van het houtvuur. Lekker hoor!
We moeten even zoeken om het veerbootje te vinden die ons naar de overkant kan brengen. Tot we een groep Chinezen uit een gebouwtje zien komen. Daar moet het zijn. We betalen ieders 5 Bath en gaan op het pondje. Aan de overkant zien we ‘Wat Arun’. Bij de aanlegsteiger gaan we op een terras zitten en laten ons een smoothie maken. Een klein meisje staat karaoke te zingen. Voor haar staat een doos waar je geld in kan gooien. We hebben het gevoel dat ze het zelf niet echt leuk vindt.
Via de kassa lopen we ‘Wat Arun’ binnen. Er zijn honderden dames in zondagse kleren die zich door hun familie of partner laten fotograferen. Later zien we dat deze kleren hier ook te huur zijn. Is dat een gewilde bezigheid op zondag hier? We lopen over het terrein waar heel wat wats zijn. Een grote stupa is echt ‘The Placet to be’ vandaag. We maken heel veel foto’s en lopen dan terug naar de pier. Michiel, bedankt voor de tip!
We nemen de boot terug richting ‘Grand Palace’ en lopen naar ‘Amulet Market’. Een plek waar, wat de naam al zegt, amuletten verkocht worden. En weer is het zoals we ondertussen ervaren hebben zo dat er dan niet tientallen maar honderden winkeltjes en kramen zijn waar ze die dingen dan verkopen. En per winkeltje tientallen bakken met honderden amuletten. Weer rijst de vraag: Hoe kunnen ze hier voldoende omzet halen?
We lopen terug naar onze kamer om wat te drinken en af te koelen.
Aan het eind van de middag lopen we naar een restaurantje aan de straat om wat te eten. We waren hier al vaker. Heerlijk vers eten voor een paar Euro. Ik weet zeker dat we hier minder geld voor eten uitgeven dan thuis. Op deze manier kunnen we een lange verre reis maken.
Een einde verder zie ik een terras waar ze bier van het merk ‘Saint Michiel’ hebben. We één van mijn favoriete bieren. Terwijl de kikker verkopers met hun irritante krr, krr, krr voorbij lopen genieten wij van ons biertje.
Op Khaosan road val ik van mijn stoel af. Letterlijk. Het lichte krukje schuift weg door mijn rugzak terwijl ik erop wil gaan zitten. Gelukkig hou ik en de inhoud vaan mijn rugzak er niets aan over. Ik moet er niet aan denken dat de waterfles in mijn rugzak zou knappen.
We lopen terug naar ons hotel. ‘BB-House I’ aan de Rambuttry Road. We zetten alle twee de wekker op 3:45. Want dat is wel heel erg vroeg.